De kracht van de speciaalclub
Jammer genoeg zien we het bezoek aan de bijeenkomsten van verenigingen de laatste jaren afnemen. Mensen hebben andere verplichtingen en interesses. Misschien sluiten de onderwerpen van de vergaderingen ook niet helemaal meer aan bij de wens van de leden en is de noodzaak om zo’n bijeenkomst te bezoeken ook niet aanwezig. Wellicht heeft het te maken met een toegenomen individualisme in onze samenleving of de noodzaak om zaken te filteren en dus alleen die informatie op te halen waar men zelf ook direct zijn voordeel mee kan doen. Hier ligt dus een taak voor verenigingen om goed naar haar leden te luisteren.
Wat we ook zien is dat de bovenbeschreven tendens zich in de speciaalclubs minder voordoet en dat sluit wellicht ook aan bij de voorlaatste zin uit de vorige alinea. Hier haalt de fokker direct de relevante informatie voor zijn of haar ras vandaan. Speciaalclubs bepalen voor een groot deel en met inachtneming van de voorschriften uit het standaardbepalende instituut, de stand en richting van een ras. Dat is een belangrijke verantwoordelijkheid waarbij een sterke en goed georganiseerde speciaalclub van groot belang is.
In onze liefhebberij vervullen speciaalverenigingen een belangrijke rol. Zij zijn niet alleen de vraagbaak voor fokkers van dat ene ras maar zij is ook gesprekspartner voor de tentoonstellingsorganisatie waar zij haar clubshow onderbrengt, de standaardcommissie als het gaat om aanpassingen in de standaard en de bond als het gaat om algemene zaken die de sierduivenliefhebberij betreffen.
De NBS ziet het belang van sterke speciaalclubs nadrukkelijk in en wil de positie van de speciaalclubs nog versterken door hen nog verantwoordelijker te maken voor de standaard van de rassen die zij behartigen. Op de komende ALV in juni komt dan ook het voorstel dat de speciaalclub onder een aantal voorwaarden bepalend zal zijn bij de erkenning van kleuren en tekeningen, zonder dat daarvoor inzenden ter erkenning op de bondsshow noodzakelijk zal zijn. Voor rassen die niet door een speciaalclub behartigd worden, zal er helemaal niets veranderen. De precieze tekst van het voorstel komt nog op de site en in de beschrijvingsbrief van de ALV.
Fokkers van rassen die nog nergens een plaats hebben gevonden worden hiermee aangemoedigd om een speciaalvereniging op te richten of om zich aan te sluiten bij een bestaande speciaalclub. Voor de speciaalclub zelf is het een blijk van erkenning van de waarde van de vereniging en voor fokkers is het van groot belang om lid te worden van een speciaalclub. Alleen dan kan men invloed uitoefenen op de richting van een ras en zo kan iedere individuele fokker betrokken blijven bij onze liefhebberij.
Thom Laming