Realisme
Op zaterdag 18 februari hadden we ons jaarlijks voorjaarsoverleg dat we dit keer samen met de Keurmeestersvereniging hadden georganiseerd.
Het bleek een goede greep te zijn geweest. Maar liefst zo’n 70 mensen bezochten deze dag en gelukkig was iedereen er vanaf het begin en bleef vrijwel iedereen tot het einde van de dag. De belangstelling was zo groot dat er ’s morgens volop stoelen moesten worden bijgeschoven en lunches moesten worden bijbesteld. Niet ieder had zich blijkbaar tijdig kunnen aanmelden. Gevolg was wel een zaal die aan de krappe kant was.
We hadden gekozen voor een nieuwe locatie, namelijk het Pluimveemuseum, ook in Barneveld. Dat hadden we gedaan om de parkeerkosten die in het centrum van Barneveld gelden, te vermijden.
We mogen terugkijken op een geslaagde dag met goed overleg in de ochtend en interessante rasbesprekingen in de middag. Op deze wijze komen verenigingen en keurmeesters op een andere wijze met elkaar in contact en nemen zij kennis van elkaars inzichten en standpunten. Voor elke vereniging en speciaalclub is deze dag daarnaast een uitgelezen moment om kennis van elkaars meningen te nemen en samen te zoeken naar wijzen van aanpak en mogelijke oplossingen Volgend jaar zullen we met de opgedane ervaringen zeker rekening houden.
Het uitgebreide verslag van deze dag staat op onze website maar enkele punten wil ik er nog wel uit halen.
Een belangrijk kenmerk van deze dag was de gemoedelijke en vrije manier waarop de inzichten met elkaar gedeeld werden. Al snel waren we het er met elkaar over eens dat onze poging van afgelopen jaar om een tweede erecertificaat toe te kennen op sommige tentoonstellingen op deze manier geen succes is gebleken. Het tekent een goede organisatie dat we terug durven komen op eerder genomen besluiten die niet tot het gewenste resultaat hebben geleid.
Er werd nogal uitvoerig stilgestaan bij de barrières die de bond in de ogen van sommigen opwerpt daar waar het gaat om het erkennen en showen. Sommigen pleitten voor loslaten van regels en zagen de tentoonstellingsbepalingen als een van de redenen van het teruglopende aantal dieren op shows. Ook de teleurstellingen die liefhebbers kunnen opdoen als hun dieren tegen de verwachting in van een laag predicaat worden voorzien, werd als een bedreiging voor onze liefhebberij gezien.
Natuurlijk moeten wij oog hebben voor de veranderende manier van liefhebberij bedrijven. Wij proberen dan ook uit alle macht iedereen er bij te betrekken en staan open voor suggesties en initiatieven.
Wij moeten de realiteit echter ook niet uit het oog verliezen. Het gemeenschappelijke doel van de meeste fokkerskaarthouders van de NBS is het tentoonstellen van dieren. Dat is in alle opzichten een wedstrijd. Omdat het een jurysport is, zal er altijd discussie zijn over de winnaars.
Bij een wedstrijd behoren nu eenmaal reglementen anders weet niemand waar hij of zij zich aan moet houden. Loslaten van een heleboel regels is een loffelijk streven maar zal in de praktijk nog veel meer discussie oproepen. Als we alle denkbare ringen of kleuren zouden toelaten, ligt de volgende vraag al weer op de loer. Het is niet verkeerd om na te denken over onze mogelijkheden om regels en bepalingen te minimaliseren maar we moeten ons dan wel realiseren dat dit de bijl kan zetten aan de manier waarop we met zijn allen onze liefhebberij bedrijven. We zullen het dan eerst met elkaar eens moeten zijn over een totaal andere opzet van onze liefhebberij en willen we dat? Behouden we dan onze huidige liefhebbers en trekken we daarbij nieuwe aan of betekent het dat we andere liefhebbers aantrekken en onze huidige verliezen? Het is in ieder geval de moeite waard om het er met elkaar over te hebben.
Thom Laming